Nore Witte interviewt Siep van der Werf
Twee jaar geleden zag Siep van der Werf zijn kans schoon om eindelijk een wens van hem in vervulling te laten gaan; een eigen kunstgalerie openen. Galerie Overstroom bevindt zich op Entrepotdok 33 in de historische Plantagebuurt. Hoewel de gezellige buurt beschikt over meerdere galerieën springt Overstroom eruit door haar kleine doch persoonlijke ruimte.
Waar komt de naam ‘Overstroom’ vandaan?
Toen ik deze ruimte maakte dacht ik in eerste instantie aan de naam Galerie 33. Dan zou iedereen meteen weten waar de galerie was en dat leek mij handig. Een aantal weken later kwam er een tropische regenbui waardoor de riolering overstroomde. Hier ook, uit de wc. Een week ervoor was het parket net gelegd. Toen ik thuis kwam met mijn kinderen uit Artis stond het hier blank. De volgende dag bleek dat het parket eraan was. Dat ging eruit en daar kwamen tegels voor in de plaats. Vervolgens overstroomde het een maand later weer. Ik had er zo de pest in dat ik zei we noemen het galerie nat of overstroming, alleen dat klonk niet leuk. Uiteindelijk werd het galerie Overstroom. Dit heeft meteen een dubbele betekenis want het loopt hier over van de artistieke ideeën.
Waarom ben je deze galerie gestart?
Ik ben gek op kunst en ik ken een aantal mensen die schilderen of beeldhouwen. Zij willen graag exposeren en dat is voor hen vaak lastig. Tenzij je naam hebt dan kan je vaak wel ergens terecht. Toen ik hier kwam wonen zag ik een mogelijkheid in deze ruimte. Ik hoef er niet van te leven of van te verdienen, het is mijn hobby.
Zou je werk exposeren wat je niet mooi vindt?
Nee, ik zit er zelf ook in dus dat wil ik niet doen. Er zijn wel dingen die ik exposeer die ik vroeger niks vond. Ik leer er anders naar te kijken. Het is een voorwaarde van mij dat ik het zelf mooi vind.
Vaak hoef ik niet eens moeite doen om aan kunstwerken voor exposities te komen; voor mijn gevoel is de helft van de bezoekers van deze galerie kunstenaar. Zij benaderen mij of zij hier mogen exposeren.
Waarom heb je gekozen voor een non-profit galerie?
Ik wil geen kunsthandel hebben. Het is mooi als mensen hun werk kunnen laten zien. Dit betekent ook dat ik er veel contacten bij krijg met wie ik over kunst kan praten. Er komt veel bij kijken, zoals boekhouding en belasting betalen als ik er wel van wil profiteren. Nu vraag ik een onkostenvergoeding en dat vind ik prima. Ik vind het leuk als kunstenaars iets verkopen, maar daar gaat het bij mij niet om. Dat is in deze galerie geen garantie.
Hoe vaak verkopen kunstenaars in deze galerie kunstwerken?
Dat verschilt. Er was hier een kunstenares die hier exposeerde met een fotoserie en zij verkocht heel veel. Een voordeel is dat foto’s een stuk goedkoper zijn. Er zijn hier ook tentoonstellingen geweest die niks verkochten. Als iemand hier exposeert is er geen garantie dat er iets verkocht wordt. Dat moet niet het belangrijkste zijn. Het gaat erom dat iemand zijn kunstwerken kan laten zien.
Wat voegt kunst toe aan jouw leven?
Dertig jaar geleden was er een VPRO-programma op televisie, van de schoonheid en de troost. Willem Kayzer had een serie gemaakt waarbij hij een aantal internationale schrijvers, wetenschappers, musici en kunstenaars vragen stelde over cultuur. De titel van het programma spreekt mij aan omdat ik heel erg van kunst kan genieten. Kunst biedt ook troost. Een tegenwicht voor verdrietige dingen.
Wat is jouw definitie van kunst?
Ik vind dat kunst iets afbeeldt of verbeeldt wat een bepaalde indruk, plaatje of gevoel geeft. Het is uniek, het is anders dan serieproductie. Kunst kan ook ideeën zijn. Er is een hele stroming geweest die wat maakte en vervolgens werd weggedaan omdat het om het idee ging.
Wie is jouw favoriete kunstenaar?
Nolde, hij is een Duitse kunstenaar die voor de oorlog veel werk heeft gemaakt. Hij is expressionistisch, zijn kunstwerken zijn druk. Nolde was één van de kunstenaars die door de Nazi's als ontaard werd beschouwd. Hij kreeg geen kwasten, papier en verf meer. Hij verknipte toen oude kunstwerken zodat hij verder kon schilderen op de achterkant. Dat vind ik echt prachtig werk.
Heb jij een bepaald beleid met stijlen?
Als ik kijk naar de afgelopen twee jaar dan valt het mij op dat alles wat hier heeft gehangen kleurrijk was. Op een tentoonstelling na; daarbij werden foto’s van Amsterdam uit de jaren 50 geëxposeerd. Als mensen hier willen exposeren nodig ik hen altijd eerst uit om hier te komen kijken. Zo kunnen zij zien of de galerie bij hen past. Vervolgens wil ik hun werk zien, zodat ik kan kijken of ik het mooi vind. Vaak sturen mensen mij foto’s van hun kunstwerken, maar dat is niet voldoende. Ik wil de kunstwerken in het echt zien, ook om te zien of de afmetingen passen in de galerie.